آیا تتو باعث سرطان میشود؟

تتو با افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان، از جمله سرطان پوست مرتبط است. اگر تتو دارید یا به انجام آن فکر می کنید، ممکن است نگران عوارض جانبی و خطرات آن از جمله سرطان باشید. شایع ترین عوارض جانبی خالکوبی و تتو واکنش های آلرژیک، عفونت های پوستی و جای زخم است. برخی از این خطرات را می توان با انتخاب یک تاتوکار دارای مجوز که در یک محیط بهداشتی کار می کند، پیشگیری کرد.

تتو به طور فزاینده ای رایج شده است. حدود 32 درصد از آمریکایی ها حداقل یک تتو دارند. نگرانی ها در مورد خطر سرطان افزایش یافته است زیرا تتو در مطالعات با انواع مختلف سرطان مرتبط است. با این حال، شواهد مربوط به خالکوبی و تتو و سرطان قطعی نیست و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. اکثر افرادی که خالکوبی دارند به سرطان های مرتبط با تتو مبتلا نمی شوند. با این حال، آگاهی از خطرات احتمالی مهم است. 

ارتباط بین تتو و سرطان بر اساس مواد تشکیل دهنده موجود در جوهر تتو است. جوهر خالکوبی با سوزن های الکترونیکی در داخل سطح پوست قرار می گیرد. این فرآیند یک پاسخ ایمنی ایجاد می کند که باعث می شود جوهر از محل های تزریق به غدد لنفاوی منتقل شود. این لزوماً نشان دهنده مسیری برای سرطان نیست. این ممکن است شاهدی بر این باشد که سیستم ایمنی بدن شما سالم است و به درستی کار می کند. با این حال، جوهر خالکوبی می تواند حاوی مواد سرطان زا شناخته شده باشد و آنها را به یک خطر بالقوه سرطان تبدیل کند.

جوهر خالکوبی در ایالات متحده تنظیم نشده است. این بدان معناست که تولیدکنندگان جوهر ملزم به افشای مواد تشکیل دهنده مورد استفاده در محصولات خود نیستند. هنرمند تاتوکار نیز ممکن است از کل لیست مواد تشکیل دهنده آگاه نباشد. بنابراین، هیچ راه روشنی برای دانستن اینکه آیا مواد سرطان زا را وارد بدن خود می کنید یا مقدار آنها وجود ندارد. مواد سرطان زای رایج موجود در جوهر خالکوبی عبارتند از:

• هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs)
• فلزات سنگین مانند کادمیوم، سرب، نمک های کبالت، آرسنیک و جیوه
• آمین های آروماتیک اولیه (PAA)

بنیاد سرطان پوست اعلام می کند که خالکوبی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش نمی دهد. با این حال، شواهد کمی، مواد سرطان زا موجود در جوهر خالکوبی را با سرطان پوست مرتبط می کند. مروری بر 51 مطالعه، 64 مورد سرطان پوست مرتبط با خالکوبی را در میان شرکت کنندگان در مطالعه، از جمله سرطان سلول بازال، سرطان سلول سنگفرشی و ملانوم بدخیم کشف کرد. از 64 مورد، 58 درصد با جوهر آبی و جوهر مشکی مرتبط بودند. 

34 درصد دیگر با جوهر قرمز مرتبط بودند. در حالی که قانع کننده است، توجه به این نکته مهم است که این مطالعات یک ارتباط را به جای یک پیوند سببی پیدا کردند. این بدان معناست که آنها نتیجه نگرفتند که جوهر باعث سرطان می شود. مطالعات دیگر یافته های مشابهی را گزارش کرده اند. یک مطالعه قدیمی‌تر که در مجله بریتانیایی پوست منتشر شد، وجود نانوذرات میکروسکوپی را در جوهر خالکوبی کشف کرد.

نانوذرات می توانند به لایه های پوست نفوذ کرده و از طریق جریان خون به مغز و سایر نواحی بدن منتقل شوند. نانوذرات به طور بالقوه سمی هستند و می توانند حاوی مواد سرطان زا باشند. خالکوبی همچنین می تواند تشخیص سرطان پوست را دشوار کند. علائم هشدار دهنده اولیه مانند لکه ها و ضایعات ممکن است در زیر خالکوبی سخت تر دیده شوند و منجر به تشخیص در مراحل بعدی و نتیجه ضعیف تر شود.

ممکن است به رنگدانه ها، رنگ ها و سایر مواد تشکیل دهنده موجود در جوهر خالکوبی حساسیت داشته باشید. از آنجایی که خالکوبی ها دائمی هستند، بدن شما ممکن است به جای عادت کردن به ماده مهاجم، به مرور زمان به واکنش آلرژیک ادامه دهد. غیرممکن نیست که روزها، ماه ها یا حتی دهه ها بعد به جوهر خالکوبی واکنش آلرژیک نشان دهید. یک واکنش آلرژیک به جوهر خالکوبی ممکن است باعث موارد زیر شود:

• بثورات خارش دار
• برجستگی ها
• پوسته پوسته شدن

برخی از افراد پس از خالکوبی به خورشید حساسیت پیدا می کنند. اگر به حساسیت به آفتاب مبتلا شوید، هر زمان که اشعه ماوراء بنفش (UV) به آن برخورد کند، پوست جوهر شده شما ممکن است قرمز، خارش دار یا متورم شود. با استفاده همیشگی از کرم ضد آفتاب یا پوشاندن ناحیه آسیب دیده می توانید از این واکنش جلوگیری کنید.

خالکوبی یک فرآیند تهاجمی است، به این معنی که پوست را می شکند. اگر سوزن ها یا جوهر آلوده باشند، می توانید به عفونت ویروسی یا باکتریایی مبتلا شوید. دست های تاتوکار و پوست خودتان نیز می توانند حاوی میکروب هایی باشند که ممکن است به پوست شما منتقل شوند. روش های مراقبت های بعدی شما نیز می تواند در ابتلا به عفونت تأثیر بگذارد. خالکوبی نوعی زخم ایجاد می کند. اگر این ناحیه از پوست را تمیز نگه ندارید، ممکن است آلودگی هایی را وارد کنید که باعث عفونت شوند. عفونت های ناشی از خالکوبی می تواند بلافاصله پس از جوهر زدن یا روزها یا ماه ها بعد رخ دهد. علائم عفونت عبارتند از:

• بثورات خارش دار
• برجستگی ها یا تاول های دردناک
• تراوش چرک
• زخم های باز
• تب
• لرز

اگر دیابت یا بیماری خودایمنی دارید (زمانی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول ها، اندام ها و بافت های سالم حمله می کند)، ممکن است برای جلوگیری از عفونت نیاز به اقدامات احتیاطی بیشتری داشته باشید. زنان باردار نیز باید مراقبت ویژه ای داشته باشند.

سوزن های خالکوبی هزاران بار در دقیقه به پوست نفوذ می کنند. این می تواند باعث تشکیل بافت اسکار شود. در برخی از افراد، خالکوبی ممکن است منجر به ایجاد اسکارهای کلوئیدی شود. کلوئیدها اسکارهای غیرطبیعی هستند که فراتر از مرزهای زخم اصلی گسترش می یابند. کلوئیدها ممکن است خارش یا درد ایجاد کنند.

آهنرباهای مورد استفاده در طول روش های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) می توانند باعث قرمزی، تورم یا سوختگی در داخل یا اطراف خالکوبی شوند. خالکوبی همچنین می تواند نتایج MRI را منحرف کند یا خواندن آنها را دشوار کند. این احتمال بیشتر در خالکوبی های حاوی جوهر قرمز رخ می دهد.